19 Ağustos 2010 Perşembe

yalnızca beyaz perde

her bir seans için beklenen dakikalar heyecenımı artırmakla beraber filmin konusun ve kapağına bakarak yürütülen sonlarla dolar hep...içeri atılan adım bi dünyamı karartan ve başka bir alemi aralayan kendinden ille de bir anıyı koymaya bir kalıba oturtmaya çalıştığın o dakikalar en güzel anlardanadır...
ama nedendir bilinmez filmin başarısı mı büyüktür yoksa gerçekten çok mu kaptırırım bilinmez 2 hatta 3 hafta etkisinde kaldığım filmler yüzünden gözümden akan o yaşların hesabını kime soracağını da bilemeyen ben,her seferinde nedensiz ağlamalara ve psikolojisi altüst olmuş ergen triplerine sokmama neden olan o filmlerden asla ama asla kopamamışımdır...

Hiç yorum yok: