4 Ağustos 2012 Cumartesi

gün geliyor; sevdiğimiz ama bizi sevmeyen, bizi seven ama bizim sevemediğimiz, az veya çok sevdiğimiz, yanımızda uyuduğunu hayal ettiğimiz, az veya çok bir şeyler paylaştığımız ve günü geldiğinde hayatımızdan çıkardığımız insanların çok farklı bir boşluk bıraktığını farkediyoruz.
aşk boşluğundan bahsetmiyorum.
size de öyle oluyor mu?
çok farklı bir şey. hani özlüyorsun ama aşk özlemi değil. aksine, yeni birine aşık olmak için uğraşırken yine de onunla konuşmak istiyorsun.
bir dönem aşık olduğumuz insanlar gittikten sonra geriye değişik bir boşluk kalıyor. çok zaman sonra ama tabi. bir hafta sonrasından bahsetmiyorum.
böyle, kendisine duyulan özlemin arkadaş, sevgili, dost, hepsinin karışımı bir özlem olduğu insanlar var.
tam anlatamadım da işte.
öyle.
istiyorsun ki hep bir köşede dursun başın sıkıştıkça ona git.